Bjørn Berge (Nor) Blues GC De Wildeman Herent - 22-01-2025 reporter & photo credits: Marcel info artist: Bjørn Berge info club: GC De Wildeman © Rootsville 2025

Ik ben ondertussen de helft van België aan het afrijden. Na Gent en Ruiselede, was het tijd om richting Vlaams-Brabant te trekken, meer bepaald naar Herent. Daar in het GC De Wildeman, ontvingen ze de Noorse “stringmachine” Bjørn Berge. Het was al redelijk wat jaren geleden dat ik deze gitaartovenaar aan het werk had gezien, dus dit was wel een noodzakelijke verplaatsing.

Ik heb de man de eerste keer aan het werk gezien ergens begin de jaren 2000 op het Antwerpse Rhythm & Blues festival en toen had hij mij een onvergetelijke indruk achtergelaten. Berge werd geboren in Sveio op 23 september 1968. Ondertussen heeft 12 studioalbums en één live plaat achter zijn naam staan en een resem onderscheidingen ontvangen.

Bjørn Berge bracht in januari 2024 zijn nieuwe album 'Introducing SteelFinger Slim' uit. Met dit album slaat Berge een nieuwe muzikale weg in. Hij introduceert er namelijk zijn alter ego: SteelFinger Slim. Het album is een verzameling van tien nummers, inclusief zes originele nummers geschreven door Bjørn Berge zelf en vier spannende coverversies van bekende klassiekers zoals Deep Purple’s 'Black Night' of 'Get It On' van T-Rex.

Zijn gitaarspel is onnavolgbaar en soms magistraal te noemen en zijn stem klinkt als “gravel en broken glass”. Berge speelt solo maar klinkt als een full band. Hij rijgt moeiteloos blues, jazz en rock aan elkaar en is niet vies om zich te wagen aan eeen verzetje met een cover van The Red Hot Chili Peppers, Joni Mitchell of Motörhead, Een avond dus om naar uit te kijken!

Blijkbaar waren er nog tal van gelijkgezinden want “De Speelplaats” van De Wildeman was aangenaam gevuld toen de stoere Viking zich vooraan op zijn stoel kwam installeren en zonder boe of bah al eentje uit zijn laatste album uit zijn mouw schudde, met ‘Devil Calling’, gevolgd door ‘N.V’, wat op zijn “St-Slide” album staat, welke ondertussen al 20 jaar oud is.

Dit zou trouwens een beetje de rode draad worden van de avond, een mix van nieuw en ouder werk, met nadruk op de slide. Bjorn nam dan even tijd om het publiek te begroeten en dat doet hij nog steeds met een vleugje Noorse humor. Zijn volgende song staat ook op de laatste plaat en met ‘Spoonful’ van de hand van de grote Willie Dixon, serveert hij een echte blues klassieker. Het zou natuurlijk Berge niet zijn mocht hij geen eigen draai aan deze song geven. Herkenbaar maar duidelijk in Bjorn’s signatuur gespeeld. “Buena” kondigt hij aan als een Spaanse song, maar uiteindelijke blijk dat er buiten de titel niet veel Spaans aan is.

Berge weet iedereen te boeien met zijn fenomenale slide – en fingerpicking technieken. Voor hem is de gitaar meer dan een snaarinstrument. Hij lijkt zowaar vergroeid met zijn instrument, die hij ook gebruik als percussie-instrument, door geregeld op de klankkast te kloppen ondertussen gretig gebruik makend van zijn “footstomp” om het ritme aan te geven. Dit is spelen op het allerhoogste niveau.

Met ‘Trains’ gaan we alweer zo’n 20 jaar terug de tijd in om het nadien iets rustiger te doen met ‘Begging’ een mooie ballad, met toch wat tempowisselingen, en die ook de nieuwe plaat siert. Bjorn kondigt dan een oude klassieker aan, volgens zijn zeggen, gebaseerd op wie er in het publiek zit en met ‘These Boots Are Made For Walking’ van Nancy Sinatra, worden we terug in de tijd gekatapulteerd. Alleszins, hetgeen Berge er hiervan maakt, is gewoon magistraal. ‘Like A King’ is er eentje om duimen en vingers van af te likken en met ’13 Questions Method’ van Chuck Berry en een ferme versie van ‘Get In On’ van T-Rex, waar hij tussendoor even een overstapje maakt naar ‘Can’t Get You Out Of My Head’ van zowaar Kylie Minogue, laat Berge ons terug in zijn teletijdmachine stappen.

Dan haalt hij even het tempo naar beneden met een pracht van een versie van ‘Driftin’Blues’ om hierna zijn avond af te sluiten met één van mijn all time favourites, ‘Locomotive Breath’ van Jethro Tull. Daverend applaus, dat blijft duren zelfs nadat Bjorn van het podium is verdwenen, wat maakt dat deze gitaargigant terugkwam en ons een sing-a-long aanbood met zijn ‘Black Jezus’. Goede poging maar ik denk niet dat het publiek goed bij stem was. Met uiteindelijk ‘Give It Away’ van The Red Hot Chili Peppers, nam Bjorn Berge uiteindelijk afscheid van een zeer dankbaar publiek.

Heen en terug bijna 3 uur onderweg geweest voor deze gig, maar daar heb ik geen seconde spijt van gehad. Dit was fenomenaal goed. Eigenlijk schieten superlatieven hier te kort. De man is een gitaartovenaar en heeft mij op iets minder dan anderhalf uur alweer weten in te pakken. Bedankt Mr Berge!

Marcel